Διαχείριση Χαρτοφυλακίου

Σχεδιάζοντας & υλοποιώντας ένα πλαίσιο διαχείρισης χαρτοφυλακίου

Η σύσταση του Υπερταμείου αποτέλεσε μια σημαντική μεταρρύθμιση για τη Δημόσια Διοίκηση και ειδικότερα για τη διαχείριση της Δημόσιας Περιουσίας. Πριν από την ίδρυσή του, υπήρχε ένα κατακερματισμένο πλαίσιο διαχείρισης με πολλούς εμπλεκόμενους φορείς και συχνά αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων. Αυτό δυσχέραινε τη σχεδίαση και εφαρμογή μιας ενιαίας στρατηγικής για την αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας και την αύξηση της συνολικής της αξίας.

Το Υπερταμείο αντιλαμβάνεται τον ρόλο του ως επιτελικό βραχίονα για την άσκηση δημόσιας πολιτικής και στο πλαίσιο της εφαρμογής του Στρατηγικού Σχεδίου του, έχει προχωρήσει στη σχεδίαση ενός πλαισίου διαχείρισης των περιουσιακών του στοιχείων με βάση τους εξής δύο άξονες:

  • Α. Συνολικά/Ομιλικά:

    Το Υπερταμείο έχει αναλάβει τον συντονισμό και τη γενικότερη ευθυγράμμιση των θυγατρικών του σε συγκεκριμένα επίπεδα και στόχους, κοινούς για το σύνολο των θυγατρικών. Έτσι, σε κάθε περίπτωση οι θυγατρικές καλούνται να βελτιώσουν την ποιότητα των παρεχόμενων προϊόντων ή υπηρεσιών τους, να μειώσουν την επιβάρυνσή τους στο περιβάλλον, κ.ο.κ.

  • Β. Ανά θυγατρική:

    Το πλαίσιο διαχείρισης του Υπερταμείου περιλαμβάνει την ανάλυση του εσωτερικού και εξωτερικού περιβάλλοντος κάθε θυγατρικής. Εσωτερικά, αναλύονται το επίπεδο ωριμότητας, τα δυνατά και αδύναμα σημεία κάθε εταιρείας, κτλ., ενώ, προφανώς, λαμβάνονται υπόψη και οι συνθήκες που διέπουν τον κάθε κλάδο (εξωτερικό περιβάλλον). Έτσι, ως δεύτερο βήμα, οι θυγατρικές κατατάσσονται σε κατηγορίες. Για την κάθε κατηγορία έχει αρθρωθεί μια συγκεκριμένη προσέγγιση στον ρόλο που θα κληθεί να παίξει το Υπερταμείο ως μητρική εταιρεία. Οι βασικές ομάδες, στις οποίες έχουν κατηγοριοποιηθεί οι εταιρείες που βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιο του Υπερταμείου, περιγράφονται ως εξής:

  • Αναγνωρίζονται εταιρείες-ηγέτες, για τις οποίες το Υπερταμείο καλείται να έχει έναν καθαρά εποπτικό ρόλο.
  • Εταιρείες για τις οποίες κρίνεται σκόπιμο να αξιολογήσουν την ανάπτυξή τους μέσα από νέες δραστηριότητες ή/και κλάδους, όπου δεν δραστηριοποιούνται μέχρι στιγμής.
  • Εταιρείες για τις οποίες δεν κρίνεται σκόπιμη ή δεν είναι εφικτή η ανάπτυξη νέων δραστηριοτήτων, ωστόσο θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί το επιχειρηματικό τους μοντέλο.
  • Παράλληλα, καταγράφεται μια ομάδα εταιρειών για τις οποίες απαιτείται η εκτέλεση βασικών εργασιών και η επικαιροποίηση των στρατηγικών τους προτεραιοτήτων.

Η κατάταξη των θυγατρικών εταιρειών σε κατηγορίες με ομοειδή χαρακτηριστικά διευκολύνει την εφαρμογή της στρατηγικής του Υπερταμείου και την παρακολούθηση της επίτευξης των στόχων του. Για παράδειγμα, για τις θυγατρικές εταιρείες που έχουν προβληματική εκτέλεση ακόμη και βασικών ενεργειών, το Υπερταμείο πρέπει να αναλάβει τον ρόλο του Ενεργού Μετόχου, κεντρικοποιώντας βασικές λειτουργίες όπως, για παράδειγμα, το σύστημα προμηθειών του Ομίλου.

Η ποιοτική διακυβέρνηση των δημόσιων επιχειρήσεων αποτελεί τον βασικό παράγοντα επιτυχίας για την επίτευξη των στόχων του Υπερταμείου.